رئیس جمهور تاجیکستان در یک کارمند کاملاً عادی و روزمره پس از انتخابات ، این رئیس رئیس دیرینه خود را در سرویس های امنیت ملی ، یک نهاد جانشین برای KGB ، دوباره منصوب کرد.

در آنجا تغییری ایجاد نمی شود ، حتی اگر سایمومین یاتیموف ، 65 ساله ، از نظر فنی سن بازنشستگی را پشت سر گذاشته است و اکنون پیرترین شخصیت در محافل داخلی رئیس جمهور امامعلی رحمان است.

آنچه تازه است ، و به دلایلی که نامشخص است ، جزئیات زندگینامه رسمی یاتیموف است.

دیگر یاتیموف معلم پیشین مدرسه و دیوان سالاری استانی نیست که به نوعی صعود خود را به قله ها بالا برد. وی در داستان زندگی تازه خود ، یکی از عوامل ارشد KGB در دهه در حال مرگ اتحاد جماهیر شوروی بود. پس از استقلال تاجیکستان در سال 1991 ، وی مسیر خود را از طریق رده های بالاتر دستگاه های امنیتی کشور ادامه داد.

این یک تصور مجدد دراماتیک برای شخصیتی قدرتمند است که با این وجود اغلب ، اگر احتیاطاً ، ریشه خود را مسخره می کرد. فقط به این دلیل که او عضو قبیله عضلانی فرهور در استان خاتلون جنوبی است ، جایی که ریشه بسیاری از رهبران این کشور است ، او این کار را تا کنون انجام داد ، بدخواهان خود را به سخره گرفتند.

بنابراین ، داستان قبلی یاتیموف چه بود؟

وی تحصیلات خود را در دانشگاه تعلیمی دولتی کولوب در سال 1976 به اتمام رساند و به عنوان معلم زبان و ادبیات تاجیکی در یک مدرسه راهنمایی در منطقه فرهور درآمد. در اوایل دهه 1980 ، وی وارد دولت محلی شد و تا سال 1992 به عنوان رئیس کمیته اجرایی ولسوالی فرهور کار کرد. در اواسط دهه 1990 ، او اولین جهش بزرگ شغلی خود را به وزارت امور خارجه انجام داد. به مدت سه سال در پایان دهه ، یاتیموف مقام ارشد سفارت تاجیکستان در ایران را اشغال کرد.

دهه 2000 جابجایی دیگری را به سمت بالا رقم زد – دوباره این مطابق با شرح حال قدیمی است. وی طی یک دوره پنج ساله تا 2005 ، معاون رئیس وزارت امنیت بود. سپس پنج سال دیگر به وظایف دیپلماتیک بازگشت.

اما 2010 نقطه عطف تعیین کننده ای بود. اگرچه سوابق وی چندان دلایلی برای این شغل مناسب نشان نمی داد ، اما در سپتامبر همان سال به عنوان رئیس کمیته ایالتی امنیت ملی یا GKNB منصوب شد ، شغلی که تا به امروز در آن مشغول است.

در حالی که در این نقش بود ، او ثابت کرده است که در یک تعقیب خاص – با آزار و اذیت دشمنان رحمان ، فداکاری می کند. هدایت یاتیموف در GKNB باعث از بین رفتن مخالفت ها و سرکوب رسانه های مستقل شده است. به همین دلیل ، منتقدان او را به لاورنتی بیریا تشبیه کردند ، چکیست دوره استالین که بیشترین ارتباط را با اوج سرکوب شوروی دارد.

بیوگرافی یاتیموف با نگاه جدید ، که در همان صفحه ای که انتصاب مجدد وی اعلام شده است ، نشان داده شده است ، به طور قابل توجهی از نسخه قبلی در مورد آنچه در دهه 1980 انجام داد ، فاصله دارد.

گفته می شود که وی در سال 1980 تحصیلات خود را در آکادمی KGB در مینسک ، پایتخت جمهوری سوسیالیستی شوروی بلاروس به پایان رسانده است. از سال 1981 تا 1989 ، وی یکی از عوامل KGB در شهر خوروگ ، مرکز منطقه خودمختار گورنو- بدخشان بود.

در دو سال آخر اتحاد جماهیر شوروی ، وی به عنوان معاون رئیس KGB در دوشنبه فعالیت کرد. و سپس ، هنگام رسیدن استقلال ، او همچنان نقش مهمی را در دستگاه های خدمات امنیتی اشغال کرد.

زندگینامه تجدید نظر شده به نسخه قبلی خود در اواخر دهه 1990 ادغام می شود ، زمانی که وی در حال استخدام در وزارت خارجه است در این روایت از یاتیموف به عنوان یکی از عوامل فصلی KGB ، این مرحله از زندگی حرفه ای او کاملاً متفاوت به نظر می رسد.

به عنوان مثال پست وی در ایران ، بلافاصله پس از جنگ داخلی تاجیکستان ، که رسانه های دولتی بارها و بارها طی چند سال گذشته تلاش کرده اند بخشی از ادعای ادعای تهران را ثابت کنند ، رسیده است. شغل در سفارت تاجیکستان در ایران پوشش ایده آل یک مأمور اطلاعاتی است.

اشتغال در وزارت امور خارجه را می توان به عنوان هدف از سوی سرویس های امنیتی برای نظارت دقیق بر دیپلمات های کشور درک کرد – اتفاقاً اقدامات استاندارد KGB.

اگرچه افرادی که بینش خوبی در مورد حرفه او دارند ، از هیچ یک از این جزئیات تازه تعجب نخواهند کرد.

به عنوان مثال توصیف یاتیموف در یک کابل وزارت امور خارجه آمریکا در سال 2005 ، روشن می کند که آمریکایی ها بیش از آنچه دولت تاجیکستان به صراحت اجازه می داد ، درباره سابقه وی می دانستند. یاتیموف ، که در آن زمان به تازگی به عنوان معاون اول وزیر امور خارجه منصوب شده بود ، به عنوان “افسر حرفه ای KGB” توصیف می شود.

“اگرچه وزارت امور خارجه تعداد خوبی از افراد حامی مالی را دارد [sic] افسران وزارت امنیت در بخشهای مختلف خود ، یاتیموف ارشدترین افراد در میان آنها خواهد بود “، در سند سفارت آمده است.

همین کابل ناگت های جذاب دیگری را نیز ارائه می دهد.

وی گفت: “در اواخر 40 سالگی ، او انگلیسی را به خوبی منطقی صحبت می کند ، اگرچه در جلسات طولانی مدت بیشتر شکسته می شود و اصرار به استفاده از آن حتی با افسران روسی زبان آمریکایی دارد. به نظر می رسد برخی از زبان انگلیسی او لهجه چینی کمی دارد. “