ارقام رسمی نشان داده است که فقط حدود 15 درصد از کارکنان مراقبت های بهداشتی در قرقیزستان که به COVID-19 آلوده شده اند ، غرامت مالی متعهد شده توسط دولت را دریافت کرده اند.

داده های وزارت بهداشت تا آوریل ، زمانی که شیوع بیماری با شدت بیشتری آغاز شد ، نشان می دهد که تقریبا 4000 کارمند بیمارستان ویروس کرونا را گرفتند و در نتیجه واجد شرایط پرداخت 2000 سوت (2250 دلار) بودند. اما طبق گفته Ainura Akmatova ، رئیس بخش بهداشت عمومی ، فقط 608 نفر از آنها تاکنون پول دریافت کرده اند.

وی گفت: “به خانواده های 30 كارمند مراقبت های بهداشتی فوت شده ، هر كدام 1 میلیون سوم (11800 دلار) حقوق دریافت كردند. در حال حاضر ، مدارک برای پرداخت غرامت به 148 نفر دیگر و خانواده های دو کارمند فوت شده دیگر در دست تهیه است. “آکماتووا در جلسه توجیهی 8 دسامبر گفت.

از تعداد کلی کارکنان سیستم بهداشتی که به COVID-19 مبتلا شده اند ، حداقل 80 نفر فوت کرده اند. کمتر از 40 درصد خانواده های آنها غرامت دریافت کرده اند.

الزام وزارت بهداشت به پرداخت 200000 صدم به كارگران آلوده و 1 ميليون سهم به خانواده كشته شدگان در قانون نوشته شده است ، اما غرامت فقط در صورتي قابل تأييد است كه كميسيون اختصاصي شرايط را ارزيابي كرده و به طور قطعي احتمال آلودگي را تعيين كند. در محل کار رخ داده است

این بدان معناست که کارکنان مراقبت های بهداشتی که به دنبال ادعای جبران خسارت هستند باید منبع عفونت خود را مشخص کنند ، تا بیمار خاص و تعداد اپیدمیولوژیک اختصاص یافته به آن فرد.

الویرا سورابالدیوا ، معاون نخست وزیر ، در تاریخ 26 نوامبر گفت که تاخیرهای پرداختی به دلیل عدم انجام اقدامات اداری لازم توسط متقاضیان بوده است.

علت کارمندان بهداشتی قرقیزستان در ماه سپتامبر توسط گروه مدافع عفو بین الملل مورد بررسی قرار گرفت. سازمان حقوق مدنی خاطر نشان کرد که کارگران در خط مقدم اورژانس “در طی بیماری همه گیر COVID-19 هزینه شخصی بسیار بالایی را پرداخت کرده اند ، که باعث شده آنها مجبور به کار طولانی مدت شوند ، اغلب بدون پرداخت وعده اضافی و گاهی با کاهش حقوق ، و تحت یک رژیم قرنطینه ای “زندان مانند” قرار گرفت.

هدر مک گیل ، محقق عفو در آسیای میانه ، در بیانیه ای همراه با گزارشی که در آن زمان منتشر شد ، گفت: “پزشکان قرقیزستان کار خودخواهانه ای انجام داده اند و زندگی خود را هر روز در مراقبت از بیماران خود به خطر می اندازند ، غالباً در صورت نبود تجهیزات پزشکی حیاتی.” “این وحشت آور است که در عوض آنها از حقوق بشر محروم شدند ، کم پرداخت شدند و از ترس تلافی جویانه مجبور به سکوت در مورد مشکلات خود شدند.”

در همان ماه ، یک وکیل درمانگاه حقوقی مستقر در بیشکک ، آدیلت ، گزارش داد که وی درخواست کمک از پزشکی را دریافت کرده است و گفته است حقوق آنها نقض شده است.

“کمیسیون وزارت بهداشت در حال حاضر جمع آوری اسناد برای پرداخت غرامت یا خواسته خود را متوقف کرده است [applicants] برای اثبات آلودگی کارگر پزشکی توسط آنها سه بیمار را ارائه دهید. ”گفت: چولپون ژاکوپوا ، قانونگذار سابق و رئیس آدیلت.

در هر صورت بسیاری از کارکنان بهداشت و درمان در برابر آنچه که فکر می کنند انسداد مقامات است ، کنار می روند.

یک پزشک به طور ناشناس به وب سایت خبری کلوپ شکایت کرد: “ما یک مقدار اسناد جمع کردیم و آنها را تحویل دادیم. آنها آنها را به ما بازگرداندند و گفتند که ما باید این کار را به گونه دیگری انجام دهیم ، زیرا لیست اسناد مورد نیاز تغییر کرده است.” “همچنین یک الزام وجود داشت که ما سوابق سه بیمار را از جمله تاریخ آلودگی و بستری شدن برای درمان لیست کنیم.”