پراكاش جاوادكار ، وزیر اتحادیه توسعه منابع انسانی ، اخیراً به او گفت تایمز هند: “جلسه شورای مشورتی مرکزی آموزش و پرورش (CABE) اخیراً در آنجا برگزار شده بود که وزرای آموزش و پرورش همه ایالت ها در آن حضور داشتند. وزرای آموزش و پرورش 25 ایالت خواستار تغییر در سیاست ارتقا دانش آموزان تا کلاس VIII شدند. آنها می خواستند در کلاس های V و VIII بازداشت شوند. فقط چهار ایالت گفتند که خواستار بازداشت دانشجویان نیستند. “

به طور خلاصه ، دولت به فکر معرفی مجدد امتحانات در برخی مقاطع در سیستم مدرسه است.

حق آموزش (RTE) اساساً روشن می سازد كه هیچ كودكی نباید كلاس را عقب نگه دارد یا از مدرسه اخراج كند تا زمانی كه تحصیلات ابتدایی خود را به پایان برساند (یعنی تا استاندارد VIII). این کار به منظور کاهش فشار بر دانشجویان انجام شد. اما از طرف تلنگری ، این اساساً به این معنی است که هیچ امتحانی برگزار نمی شود و دانش آموزان بدون توجه به اینکه برای کلاس بعدی به اندازه کافی خوب هستند ، از یک کلاس به کلاس دیگر می روند. در این قانون همچنین مشخص شده است كه تا پایان تحصیلات ابتدایی هیچ كودكی مجبور به قبولی در هر آزمون هیئت مدیره نیست.

رویترز

این به همراه سایر مواردی که بخشی از RTE هستند ، نتایج یادگیری را در طول سال ها در مدارس خراب کرده است. RTE از اول آوریل 2010 به اجرا درآمد. طبق این قانون ، هر کودک بین شش تا چهارده سال حق تحصیل رایگان و اجباری در یک مدرسه محله را دارد.

همانطور که قبلاً ذکر شد ، از زمان معرفی RTE ، نتایج یادگیری کودکان به طرز چشمگیری کاهش یافته است. طبق آخرین گزارش سالانه وضعیت آموزش (ASER) ، در سال 2010 ، 53.7 درصد از دانش آموزان استاندارد V در روستاهای هند می توانند متن سطح II استاندارد را بخوانند. تا سال 2016 ، این میزان به 47.8 درصد کاهش یافته بود. سقوط در مورد مدارس دولتی بیشتر بود. در سال 2010 ، 50.7 درصد بود و تا سال 2016 این میزان به 41.6 درصد رسیده بود. از این رو ، از هر پنج دانش آموز استاندارد V ، تقریباً دو نفر می توانند متن استاندارد II را در روستاهای هند بخوانند.

در مورد ریاضیات ، نتایج حتی فاجعه بارتر است. در سال 2010 ، 36.2 درصد از دانش آموزان استاندارد V در روستاهای هند می توانند تقسیم بندی کنند. این میزان تا سال 2016 به 26 درصد کاهش یافته بود. در مورد مدارس دولتی ، این رقم از 33.9 درصد به 21.1 درصد کاهش یافته است. از این رو ، فقط حدود یک پنجم دانش آموزان مدارس دولتی که در استاندارد V در روستاهای هند تحصیل می کنند ، می توانند تقسیم بندی کنند.

چیزی که این به ما می گوید این است که دانش آموزان چیزی را که انتظار می رود در یک کلاس معین یاد بگیرند نمی آموزند. و با وجود این ، با توجه به اینکه هیچ امتحانی وجود ندارد ، آنها به کلاس بعدی ارتقا می یابند. این چیزی است که Javadekar می خواهد با معرفی مجدد امتحانات آن را تغییر دهد. در واقع ، این فکر خوبی است.

RTE به وضوح مشخص می کند که معلم باید کل برنامه درسی (یعنی برنامه درسی) را در زمان مشخص شده تکمیل کند. این صرف نظر از اینکه آیا آنها چیزها را درک می کنند یا نه.

همانطور که Abhihit Banerjee ، اقتصاددان ، چند سال پیش در یک جشنواره ادبیات گفت: «طبق قانون حق آموزش ، هر سال شما قرار است برنامه درسی را پوشش دهید. مهم نیست که بچه ها چیزی را می فهمند. به همه کودکان استاندارد IV فکر کنید که نمی توانند بخوانند. آنها در حال یادگیری مطالعات اجتماعی و انواع چیزهای شگفت انگیز دیگر هستند – به جز [that] آنها نمی توانند بخوانند آنها هیچ چیز نمی آموزند. آنها در یک کلاس نشسته اند و در حال تماشای برخی فیلم ها به برخی از زبان های خارجی و بدون زیرنویس هستند. از این رو ، نرخ ترک تحصیل زیاد است. و من شوکه شده ام که چرا کسی اصلاً به مدرسه می آید. “

بنابراین ، در حالی که معلمان مشغول تکمیل برنامه درسی هستند ، بیشتر دانش آموزان چیز زیادی نمی آموزند. در همین حال ، آنها مرتباً ارتقا می یابند و به زودی کاملاً از آنچه در کلاس اتفاق می افتد گم می شوند. عدم حضور منظم ، هم معلمان و هم دانش آموزان ، تأثیر خود را دارد. علاوه بر این ، تمرکز بر پایان دادن به برنامه درسی است. با توجه به این ، معلمان بر این مسئله تمرکز می کنند و نه بر میزان یادگیری که انجام می شود. در این فرآیند ، آنها در نهایت نیازهای بخشی از کلاس را که به دنبال آنچه تدریس می شود ، برطرف می کنند و بقیه را کنار می گذارند.

از این رو ، ورود مجدد امتحانات در کلاس V و کلاس VIII کمک چندانی نخواهد کرد. تا زمانی که دانش آموز در کلاس V تست می شود ، خیلی دیر است. نتایج بد یادگیری قبلاً وجود داشته و امتحان او را در استاندارد V متوقف می کند ، بدون اینکه کاری در مورد بهبود نتایج یادگیری انجام دهد. به احتمال زیاد او به زودی ترک تحصیل می کند.

همانطور که استر دوفلو ، اقتصاددان می گوید: «یادگیری مربوط به ثبت نام نیست ، نسبت معلم و دانشجو [or] داشتن سرویس بهداشتی در مدارس ؛ این در مورد جدی بودن یادگیری است. ” سوال این است: آیا ما جدی در یادگیری داریم؟ معلوم می شود که نیستیم. یک مشکل اساسی با RTE همچنان این است که انتظار دارد کودکان با ورود به استاندارد I. آماده آموزش ابتدایی باشند. در واقع ، همانطور که دافلو می گوید: “قرار است در پایان کلاس 1 با خواندن … این یک خیال کامل است. “

در حقیقت ، در اینجا لازم به تأکید است که وقتی کودک به استاندارد I می پیوندد ، در بیشتر موارد ، او معمولاً از یک محیط کم متن می آید. در بسیاری از موارد ممکن است والدین به مدرسه نرفته باشند یا فقط چند سال به مدرسه نرفته باشند.

با توجه به این مسئله ، راه حل این مشکل تکمیل برنامه درسی یا داشتن امتحانات نیست. راه حل همانطور که دافلو بیان می کند جدی بودن در یادگیری است. و چگونه این اتفاق می افتد؟ چند سال پیش بانرجی در مورد این نکته بسیار جالب توجهی اظهار داشت: “ما یک آزمایش در Bihar انجام دادیم که با معلمان مدارس دولتی انجام شد … به معلمان گفتند:” به جای اینکه همانطور که معمولاً تدریس می کنید ، کار خود را برای شش هفته آینده این است که کودکان برخی مهارت های اساسی را بیاموزند. اگر قادر به خواندن نیستند ، خواندن را به آنها بیاموزید. اگر آنها نمی توانند ریاضیات را انجام دهند[s]، به آنها یاد بگیرید که ریاضی کنند[s]” در پایان شش هفته ، به این معلمان کمک هزینه کمی پرداخت شد. همچنین به آنها چند روز آموزش داده شده است. “

و دانش آموزان چگونه کار کردند؟ همانطور که بنرجی گفت: «در پایان شش هفته ، کودکان نیمی از فاصله بین کودکان با بهترین عملکرد و کودکان با بهترین عملکرد را از بین بردند. آنها واقعاً بسیار پیشرفت کرده بودند. “

خوب ، اینجا چه اتفاقی می افتاد؟ همانطور که RTE دستور می دهد ، معلمان مجبور نبودند برنامه درسی را در این مورد تکمیل کنند. آنها باید آنچه را دانش آموزان نمی دانستند به دانشجویان بیاموزند. همانطور که بانرجی اظهار داشت: ”در چهار سال اول ، ما باید یادگیری مهارت های اساسی را در اولویت قرار دهیم – یادگیری تاریخ کشور را فراموش کنیم ، و غیره. شما لازم نیست که بدانید گاندیجی چه کسی در چهار سال اول بود. بیایید فقط به این نکته توجه کنیم که دانش آموزان قادر به خواندن و انجام ریاضیات ساده هستند. من فکر می کنم چنین سیستمی نتیجه بسیار بهتری خواهد داشت. “

از این رو ، برای ارائه نتایج بهتر یادگیری آنچه مورد نیاز است ، تغییر جهت بنیادی شیوه آموزش امور در مدارس سراسر این کشور است. و این ، همانطور که مدام می گویم ، گفتن آن آسان تر از انجام است.

(ویوک کائول نویسنده دولت بزرگ هند است – دولت سرزده و چگونه ما را آزار می دهد. وی توییت های خود را باkaul_vivek منتشر کرد)